Zwerm
Sterke roman over 'het monster der saamhorigheid' (Volkskrant)
DE VLUCHT UIT DE ZWERM
De wolk vogels tolt keer op keer om de eigen as. Het is geen kwetteren, eerder krijten. Hoe moet je dit geluid noemen? Het zijn oeroude, langgerekte kreten, te hoog voor een mensenkeel en toch herkenbaar. Zo schreeuwen mensen in gedachten. Het is een oorverdovend roepen, een ruisten van duizend vleugels, suizen langs een rode avondlucht.'
In Nieuwer Zandpol, een omheinde vinexwijk in het veen, wordt de wereld bekwaam buiten de hekken gehouden. De kinderen worden, zodra de puberteit de kop opsteekt, uitbesteed aan prestigieuze internaten om te worden klaargestoomd voor eenzelfde bestaan als hun succesvolle ouders.
De vijftienjarige Akke voelt zich als een vinvis die is vastgelopen op een nieuwbouw-zandbank. En dat ligt niet alleen aan Alma, haar moeder, die er alles aan doet om er in het dorp bij te horen. Alleen Franka woont in de stad. Zij verruilt de allesoverheersende herrie van een zwerm vogels in de boom achter haar huis voor de ogenschijnlijke rust in Nieuwer Zandpol. Een nieuwe zwerm ontstaat terwijl de buurtbewoners meedogenloos deinen op de golven van hun saamhorigheid. Is ontsnapping uit Nieuwer Zandpol mogelijk?
In haar wervelende en ambitieuze roman stelt Spoelstra vragen die urgenter zijn dan ooit. Hoe bouw je een gemeenschap? Kun je je individualiteit behouden binnen een groep? Waar is de storing in het systeem? Zwerm is een lyrisch, meerstemmig en caleidoscopisch werk over ouders en kinderen, outsiders en conformisten, en het zoeken naar vrijheid.